Biologisch fruit op kantoor!
Op onze onvermoeibare missie naar bewustere keuzes en duurzaamheid, volgde onze Art-director Marlous ‘The Fruit Route’: de reis die ons werkfruit aflegt van herkomst tot heerlijk hapje. Met trots levert Office1 sinds januari 2017 duurzaam en biologisch fruit aan verschillende bedrijven in de omgeving. Uiteraard doen we dit op een zorgvuldig geselecteerde manier, waarbij we zoveel mogelijk rekening houden met mens en milieu. Dus ontdek hoe ons werkfruit haar naam dubbel en dwars heeft verdiend en hoe jij ook de vruchten kunt plukken van onze missie!
‘Tres Jolie’
In mijn achteruitkijkspiegel zie ik de ochtendspits van Utrecht langzaam vervagen. Na anderhalf uur uitlaatgassen en ronkende motoren bereik ik eindelijk de stilte van ‘Tres Jolie’. De fruit en belevingstuin in Achterveld is mijn eerste stop op de The Fruit Route. Bij Tres Jolie wil ik het échte biologische telen ervaren! Tres Jolie doet haar naam eer aan. Ze beslaat één hectare ‘hele mooie’ natuur, waarin bessen, bramen, frambozen, noten, pruimen, appels en noten groeien. In het middelpunt van de tuin tref ik Theresia, één van de pachthouders. Ze straalt en is op haar plek in deze groene oase. Ik merk dat ik de ochtendspits nog niet van me af heb geschud en ik sla wild om me heen: naar bijen en hommels en alles op mijn pad -het lijkt wel of ik op het circuit in Assen sta.
Theresia zegt: “met al die insecten kun je je voorstellen dat mensen op een gegeven moment heel blij waren met bestrijdingsmiddelen”. Dat kan ik. Aanvoelend dat mijn gemep haaks staat op de beleving die Tres Jolie probeert te bewerkstelligen, hou ik mijn handen vanaf dat moment maar laag.
“Bij Tres Jolie gebruiken we geen enkel bestrijdingsmiddel”, zegt Theresia. “Alles in de tuin is biologisch”. Ik antwoord vol ontzag dat dit me een enorme uitdaging lijkt. Theresia beaamt dit: “we hebben afgelopen April een stevige vorstnacht gehad, waarna we een kwart van onze oogst moesten afschrijven. Dit alles gebeurt binnen een paar uur en je doet er niks tegen”. Naast de insecten en het Hollandse weer, is de ‘Haagwinde’ een geduchte vijand van de biotuin: dit duivels vermomde onkruid geeft prachtige bloemen, maar neemt onbehandeld de hele tuin over.
“De grootste uitdaging zit hem in het accepteren dat je nooit klaar bent”, zegt Theresia. “Net wanneer je het laatste onkruid, of de laatste insect hebt verwijderd, draai je je om en begint het weer. Er is geen einde”. Ik voel de romantiek van het biotelen enigzins wegebben. “Om hier te genieten, moet je je grotendeels kunnen overgeven aan de natuur”, zegt Theresia.
Waarschijnlijk bedoelt ze hier ook de insecten mee…
Theresia -die naam alleen al- inspireert mij. Ik zie mijn fruit liever in Tres Jolie groeien, dan in de bus van ‘breaking bad’. Alleen tweemaal per week naar Tres Jolie rijden lijkt me geen (duurzame) optie. Gelukkig verkoopt Tres Jolie fruit aan verschillende biowinkels dichter bij huis. Zo ook aan ‘De Nieuwe Graanschuur’, een winkel in het hart van Amersfoort met enkel duurzame en bioproducten in het assortiment. Ik stap in de auto en vervolg the Fruit Route richting Amersfoort.
De nieuwe Graanschuur
De schappen van ‘De nieuwe Graanschuur’ zijn gevuld met karakteristieke bioproducten, die trots pronken met hun imperfecte vormen. Ik snuffel aan wat kersen en hoor bezoekers met elkaar praten over de smaak van de Hollandse aardbeien. Alleen tot mijn verbazing zie ik ook producten uit Spanje, Portugal… Dit lijkt me minder duurzaam. Ik deel mijn verbazing met eigenaresse Judit, die op dat moment achter de toonbank staat. Ze zegt: “We willen een andere manier van consumeren stimuleren die biologisch én duurzaam is, maar ook wij moeten hierin compromissen sluiten. Wij stimuleren ‘variatie in wat er is’, in plaat van ‘alles nu’, alleen soms ontkomen we niet aan een product van verder weg. De bioteelt is kwetsbaar. Het merendeel van onze producten komt gelukkig wel uit een straal van 25 km”. De eerlijkheid van Judit bevalt me wel.
Ze haalt ook een belangrijke misstand onderuit: “er wordt ook veelal gedacht dat biologisch voedsel onbespoten is, maar dit is niet zo. In Nederland is biologisch telen een bepaling, met spelregels zoals vastgesteld door SKAL. Volgens deze spelregels mag er binnen een bepaalde marge bespoten worden”.
Het duizelt me een beetje. Als ik biologische en duurzame keuzes wil maken, moet ik dan elk product onderwerpen aan een onderzoek? Dit lijkt me een tijdrovende bezigheid… Judit stelt me gerust. “Er zijn winkels zoals de onze waar al heel bewust omgegaan wordt met alle kennis. Als consument hoef je je dan alleen maar te verdiepen in de winkel: hoe doet zo’n winkel het en heb ik daar vertrouwen in?”
Fietskoerier Martin
Om te voorkomen dat de ideologie, de kennis en het harde werk op de ‘last mile’ van de route bedwelmd wordt door een dampende dieseltruck, fietst zelfstandige fietskoerier Martin tweemaal per week door Amersfoort om ons fruit te leveren. Martin is de eerste fietskoerier van Amersfoort en begon 10 jaar geleden. “Ik wilde graag iets toevoegen aan de markt in de vorm van duurzaam transport”, zegt Martin. Door zijn werk hoeven vrachtwagens en bestelbusjes de stad niet meer in. Dit maakt de ‘last mile’ -oftewel de rit van het distributiecentrum naar de consument en terug- veel milieuvriendelijker. Martin brengt 5 á 6 uur per dag fietsend door. Hij maakt circa 20.000 km per jaar, door weer en wind. Ode aan Martin.